Ghanese spelletjes....
Door: Femke
Blijf op de hoogte en volg Femke
02 Maart 2011 | Ghana, Accra
Einde radiostilte. Ik heb lang niets van me laten horen omdat ik moest concentreren op mijn toets…. Toets? Ja een toets. Om in Ghana als arts te mogen werken moet je een soort artsexamen doen. Of je nou hoogleraar bent of net uit de schoolbanken komt, maakt allemaal niet uit. Maar gij zult een toets afleggen.
Ter voorbereiding ben ik 2 weken in het academisch ziekenhuis in Tamale geweest, waar we vooral door de chirurgen goed zijn gedrild. Afgelopen vrijdag hadden we dus een toets in Engels, 120 multiple choice vragen en daarna 30 casussen uit alle grote vakgebieden binnen de geneeskunde (interne, chirurgie, gynaecologie, kindergeneeskunde, huisartsgeneeskunde en community health). Zaterdag hadden we een uur mondeling en werden we ondervraagd door 2 specialisten uit elk vakgebied. Pffff……Het examen was niet bepaald een eitje, maar ik heb goede hoop dat ik het gehaald heb (gemiddeld zo’n 60% slagingskans). Nog even 2 weken wachten en dan weet ik het.
Tot die tijd ben ik met Clement bij vrienden in Accra, de hoofdstad.
Maar goed, dat is natuurlijk niet het enige wat er in al deze tijd gebeurd is. De afgelopen tijd is het plan per dag veranderd.
Een nieuw leven opbouwen in een ander land gaat natuurlijk niet zonder strubbelingen. Maar ja, het land is niet helemaal nieuw. Je bent er al eerder geweest, kent de cultuur redelijk en hebt er al eerder gewerk. Maar dan vergeet je toch een ding. Voorheen was je voor niemand een bedreiging. Je was een student, een tourist, een vrijwilliger misschien. Nu kom je ineens verkondigen dat je hier komt wonen en dat je je meer permanent wilt vestigen. Tja, dat maakt de situatie toch een beetje anders. Maar aldoende leert men.
Les 1: niets in Ghana gaat eenvoudig.
Les 2: als je tegenwerking krijgt en je begrijpt het niet, denk als volgt: wie heeft er wat te verliezen als de dingen gaan zoals jij ze wilt? (lees: geld en macht) Eigenlijk heel eenvoudig. Stel jezelf deze vraag, ben kritisch en het antwoord zal tot je komen.
Les 3: zorg dat je een groter en sterker netwerk hebt dan de rest.
Les 4: zorg dat je een plan B hebt (tja, ik blijf nou eenmaal een Nederlander, dus ik heb een plan B nodig).
Eigenlijk is het niet anders dan in Nederland. Alleen is het hier wat duidelijker dan in Nederland.
Dat netwerk daar zijn we hard mee bezig. Gelukkig was Clement daar al lang mee begonnen voordat ik kwam en toen we in Damongo aankwamen heeft hij me verrast met een welkomsfeest. Super lief. Leuk om mijn vrienden meteen allemaal te zien en daarnaast een hoop mensen die ik zelf nog niet kende, maar die wel essentiele posities bekleden in Damongo. Aldaar de start van mijn netwerk! Verder zijn we nog op audientie geweest bij de chief, de paramount chief, de district chief executive en de minister of parlement. De bisschop zat helaas nog in Rome… dus wie weet binnenkort.Al deze mensen en meer zijn er dus mee bezig om me te ondersteunen om in Damongo aan het werk te kunnen. Want dat is natuurlijk nog steed het plan.
Er is een hoop veranderd in het ziekenhuis sinds de laatste keer dat ik er geweest ben. Er zijn nu ook zesdejaars studenten uit Tamale, er zijn nieuwe medical assistants en er zijn 2x zoveel patienten omdat er steeds meer mensen verzekerd zijn. Mijn handen jeuken om aan de slag te gaan….. Maar zolang mijn papieren niet in orde zijn en ik de lokale politieke spelletjes niet gewonnen heb, hou ik me rustig.
Plan B is om in ieder geval voor de eerste maanden te beginnen aan de universiteit in Tamale, de University for Developmental Studies. De Universiteit Maastricht heeft hier het probleem gestuurd onderwijs ingevoerd bij de medische faculteit en de decaan wil graag mijn hulp om dit sterker te verankeren. Niet helemaal wat is eigenlijk van plan was, maar goed. De UDS kan de procedure om mijn werkvergunning te krijgen versnellen en het is een goede gelegenheid om mijn netwerk uit te bouwen en zo mijn positie te versterken. Dat betekend dan wel dat ik weer met Clement mag gaan msn-en. Pfff, kom je naar Ghana en dan kan je nog steeds een latrelatie gaan onderhouden…. (Tamale is 3 uur rijden van Damongo)
Misschien een beetje kryptisch verhaal. Maar ja, gezien internet voor iedereen toegankelijk is, zal ik het deze keer toch een beetje kryptisch houden totdat ik de uitslag van mijn toets heb en er meer duidelijkheid is over waar ik ga werken en wat ik dan precies ga doen. Rejoice, het 12-jarige zusje van Clement, wordt er stapeldol van dat we constant van huis zijn om dingen te regelen, dus ik heb het als volgt aan haar uitgelegd: we zijn bezig met een spel voor volwassenen. De regels worden niet uitgelegd, die moet je gaandeweg leren. Toen we dus terugkwamen zij Rejoice: ‘did you win? Did you score a goal?’ Haha. Tja, beat them at their own game. Dat is dus het plan.
Verder zijn we bezig om andere projecten op te zetten onder de naam Drive Aid Ghana. Clement is druk bezig met het bouwen van een mooie website, dus binnenkort volgt de launch van: www.driveaidghana.org
Maar de volgende keer meer daarover.
Verder vragen veel mensen wanner we nou gaan trouwen! Zodra ik werk heb volgt een beslissing, maar voor degenen die nog geen vakantieplannen hebben deze zomer: Ghana is ook heel leuk! En wie weet organiseren Clement en ik dan wel een feestje :), je weet het nooit.
PS: ik heb nog steeds niet van iedereen een adres gekregen. Geen adres... geen kaartje... Dus mail me je adres naar femkeakkermans@hotmail.com
Liefs Femke
Ter voorbereiding ben ik 2 weken in het academisch ziekenhuis in Tamale geweest, waar we vooral door de chirurgen goed zijn gedrild. Afgelopen vrijdag hadden we dus een toets in Engels, 120 multiple choice vragen en daarna 30 casussen uit alle grote vakgebieden binnen de geneeskunde (interne, chirurgie, gynaecologie, kindergeneeskunde, huisartsgeneeskunde en community health). Zaterdag hadden we een uur mondeling en werden we ondervraagd door 2 specialisten uit elk vakgebied. Pffff……Het examen was niet bepaald een eitje, maar ik heb goede hoop dat ik het gehaald heb (gemiddeld zo’n 60% slagingskans). Nog even 2 weken wachten en dan weet ik het.
Tot die tijd ben ik met Clement bij vrienden in Accra, de hoofdstad.
Maar goed, dat is natuurlijk niet het enige wat er in al deze tijd gebeurd is. De afgelopen tijd is het plan per dag veranderd.
Een nieuw leven opbouwen in een ander land gaat natuurlijk niet zonder strubbelingen. Maar ja, het land is niet helemaal nieuw. Je bent er al eerder geweest, kent de cultuur redelijk en hebt er al eerder gewerk. Maar dan vergeet je toch een ding. Voorheen was je voor niemand een bedreiging. Je was een student, een tourist, een vrijwilliger misschien. Nu kom je ineens verkondigen dat je hier komt wonen en dat je je meer permanent wilt vestigen. Tja, dat maakt de situatie toch een beetje anders. Maar aldoende leert men.
Les 1: niets in Ghana gaat eenvoudig.
Les 2: als je tegenwerking krijgt en je begrijpt het niet, denk als volgt: wie heeft er wat te verliezen als de dingen gaan zoals jij ze wilt? (lees: geld en macht) Eigenlijk heel eenvoudig. Stel jezelf deze vraag, ben kritisch en het antwoord zal tot je komen.
Les 3: zorg dat je een groter en sterker netwerk hebt dan de rest.
Les 4: zorg dat je een plan B hebt (tja, ik blijf nou eenmaal een Nederlander, dus ik heb een plan B nodig).
Eigenlijk is het niet anders dan in Nederland. Alleen is het hier wat duidelijker dan in Nederland.
Dat netwerk daar zijn we hard mee bezig. Gelukkig was Clement daar al lang mee begonnen voordat ik kwam en toen we in Damongo aankwamen heeft hij me verrast met een welkomsfeest. Super lief. Leuk om mijn vrienden meteen allemaal te zien en daarnaast een hoop mensen die ik zelf nog niet kende, maar die wel essentiele posities bekleden in Damongo. Aldaar de start van mijn netwerk! Verder zijn we nog op audientie geweest bij de chief, de paramount chief, de district chief executive en de minister of parlement. De bisschop zat helaas nog in Rome… dus wie weet binnenkort.Al deze mensen en meer zijn er dus mee bezig om me te ondersteunen om in Damongo aan het werk te kunnen. Want dat is natuurlijk nog steed het plan.
Er is een hoop veranderd in het ziekenhuis sinds de laatste keer dat ik er geweest ben. Er zijn nu ook zesdejaars studenten uit Tamale, er zijn nieuwe medical assistants en er zijn 2x zoveel patienten omdat er steeds meer mensen verzekerd zijn. Mijn handen jeuken om aan de slag te gaan….. Maar zolang mijn papieren niet in orde zijn en ik de lokale politieke spelletjes niet gewonnen heb, hou ik me rustig.
Plan B is om in ieder geval voor de eerste maanden te beginnen aan de universiteit in Tamale, de University for Developmental Studies. De Universiteit Maastricht heeft hier het probleem gestuurd onderwijs ingevoerd bij de medische faculteit en de decaan wil graag mijn hulp om dit sterker te verankeren. Niet helemaal wat is eigenlijk van plan was, maar goed. De UDS kan de procedure om mijn werkvergunning te krijgen versnellen en het is een goede gelegenheid om mijn netwerk uit te bouwen en zo mijn positie te versterken. Dat betekend dan wel dat ik weer met Clement mag gaan msn-en. Pfff, kom je naar Ghana en dan kan je nog steeds een latrelatie gaan onderhouden…. (Tamale is 3 uur rijden van Damongo)
Misschien een beetje kryptisch verhaal. Maar ja, gezien internet voor iedereen toegankelijk is, zal ik het deze keer toch een beetje kryptisch houden totdat ik de uitslag van mijn toets heb en er meer duidelijkheid is over waar ik ga werken en wat ik dan precies ga doen. Rejoice, het 12-jarige zusje van Clement, wordt er stapeldol van dat we constant van huis zijn om dingen te regelen, dus ik heb het als volgt aan haar uitgelegd: we zijn bezig met een spel voor volwassenen. De regels worden niet uitgelegd, die moet je gaandeweg leren. Toen we dus terugkwamen zij Rejoice: ‘did you win? Did you score a goal?’ Haha. Tja, beat them at their own game. Dat is dus het plan.
Verder zijn we bezig om andere projecten op te zetten onder de naam Drive Aid Ghana. Clement is druk bezig met het bouwen van een mooie website, dus binnenkort volgt de launch van: www.driveaidghana.org
Maar de volgende keer meer daarover.
Verder vragen veel mensen wanner we nou gaan trouwen! Zodra ik werk heb volgt een beslissing, maar voor degenen die nog geen vakantieplannen hebben deze zomer: Ghana is ook heel leuk! En wie weet organiseren Clement en ik dan wel een feestje :), je weet het nooit.
PS: ik heb nog steeds niet van iedereen een adres gekregen. Geen adres... geen kaartje... Dus mail me je adres naar femkeakkermans@hotmail.com
Liefs Femke
-
02 Maart 2011 - 15:56
Tonny Kasdorp Rooman:
Geweldig Femke, getuigt van geestdrift en doorzettingsvermogen.
En wie weet volgt er nog een mooi gelukkig huwelijk!!!!!!!!!!!
veel succes en liefs, Tonny Thijs -
03 Maart 2011 - 09:52
Wouter En Andrea:
We zijn aan het duimen voor je toets.
Klinkt als een hoop geregel Fem, word je er niet stiekem moe van?
Wij zijn weer met beide benen in Nederland geland. dikke X -
04 Maart 2011 - 13:57
Jessica:
Zo, dat is wel even wat andere koek dan 5 maanden voor je studie daar naar toe! Wat een geregel zeg.
Ik hoop dat je je toets gehaald hebt en daarmee ook het geregel al een stuk afneemt.
Zet 'm op daar!
xxx Jessica -
05 Maart 2011 - 08:10
Reggie Van Haandel:
het gaat daar zeker lukken,we hebben er alle vertrouwen in. -
09 Juli 2011 - 23:37
DirkvanAntwerpen :
Kwam toevallig op deze site terecht. Dit is een zeer interessante blog. MIjn nieuwsgierigheid naar je percepties van het leven in Ghana is gewekt. Een nieuw verslag zal ik gretig 2x lezen (zoals ik met dit reisverslag heb gedaan). Het is als Europeaan de laatste 15 jaar wel ingewikkelder geworden om je in Ghana te integreren. -
10 Juli 2011 - 07:42
Floor:
Ha Femke! Ben benieuwd hoe je het nu hebt. Heel veel succes! Groeten uit Tanzania. Ook daar lekker met "het spel" bezig natuurlijk.... Men oh men. X.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
