Laatste mail uit Polokwane

Ja, dan komt de eindstreep toch echt dichter en dichter bij. Ik ga mn laatste week in en aanstaande donderdag staat mn afscheidsfeestje al op het programma om dan vrijdag naar Pretoria te gaan, zaterdag Bram op te gaan halen en zondag het grote reisfestijn te laten aanbreken. De eerste paar dagen zijn al lekker volgepland om op tijd in Swaziland aan te komen, want we kunnen het natuurlijk niet hebben dat ik illegaal wordt hier en dus moeten we nog net voor mn visum verloopt het land uit, haha. De kampeerspullen zijn ingekocht, aan de auto worden de laatste dingen geklust om de kans om zonder panne Kaapstad te gaan bereiken iets gunstiger uit te laten pakken, dus helemaal klaar om te gaan.
Maar wat is er hier de afgelopen tijd gebeurd behalve dan dat ik met een moedeloze blik naar mijn statistiekprogramma zit te turen? De hardlooprace stond op het programma. Zeer vroeg en 'vol goede moed' in de brandende zon de heuvel oprennen, ai. Wonder boven wonder toch als 3e vd 24 meiden aangekomen, joehoe en als beloning een heuze gerecycelde schaakmedaille (close enough) in ontvangst mogen nemen. De dutchies hadden het goed gedaan als 3,4,5 en 13. Uiteraard moest iedereen natuurlijk weer om onduidelijke redenen met ons op de foto, waardoor de fotograaf nu dus een hele reportage van ons kan maken. O,o,oh, mijn ego wordt hier veel te groot. Onze hardloopmaatjes zetten vervolgens een traditioneel nummer in, en dus werd de race met zang en dans (LET OP: DE JONGENS!!! DOEN DAT DUS!!!!!) afgesloten. Afgelopen weekend hebben we dan eindelijk het zwembad op mn werk in gebruik genomen, vervolgens zaterdag een bezoekje aan de leeuwenranch gebracht, alwaar we met al ons verzamelde moed, gewapend met niets meer dan een leeuwenexpert met een takje, twee 9 maanden oude leeuwen achter hun oor hebben zitten krabbelen. Al onze tenen en vingers zitten er gelukkig nog aan, dus dit was een zeer verantwoorde actie, ahum. En ja hoor, voor de laatste keer naar de Italiaan, voor de laatste keer naar de film (Bridget Jones, altijd fijn), voor de laatste keer..nou ja, you get the picture.
Het weekend moest natuurlijk goed afgesloten worden, dus gisteren een toertje gemaakt naar de waterval, om daar een zeer prima picknick te beginnen. Wat is het leven toch slecht hier, haha.
Ik zal proberen om tussen al het reizen door nog verslag uit te brengen, maar ga niks beloven. Ik moet natuurlijk ook nog wat te vertellen over hebben voor als ik weer met beide voeten op Nederlandse bodem sta. Op 23 dec om half 12 's ochentds (hinthint) land ik waarschijnlijk bevend van de kou weer op schiphol en kan het normale leven weer verder. Ik hoop dat jullie me dan net zoveel, zo niet meer J gemist hebben als ik jullie en dat ik me dan dus kan verheugen op allemaal leuke bezoekjes en dat jullie genoeg moed kunnen verzamelen om je door de berg foto's heen te ploegen, haha.
Nou, dat was hem weer,
De mazzel en de groetjes vanuit een normaal zeer zonnig maar nu hollands regenend Polokwane,
Femmie