panne

Ja, die auto..................... Ja, wat moet ik daar nou van zeggen. Die vindt mij volgens mij nog niet zo aardig ofzo. Vorige week had ik dus dat probleem met de accu en toen heb ik een nieuwe gekregen van Boertjie (de dealer). Eind goed al goed zou je denken, maar niet dus. Vrijdagmiddag (je weet wel, de 13e) reed ik samen met mijn collega Marry (gelukkig) naar Mankweng, toen die er ineens de brui aangaf. Dus toen stonden we ineens midden op de weg. Met de startmotor heb ik hem toen gelukkig aan de kant gekregen en de auto achter ons stopte ook meteen. Die kregen hem ook niet aan de praat en toen verscheen James (ken ik van de campus) ook ineens, die had de auto zien staan en kwam dus maar eens kijken wat er aan de hand was. Ze hebben de auto toen naar de campus gesleept (lijkt wel een nieuwe hobby geworden) en toen ben ik bij gebrek aan een beter idee maar weer naar de security guards gegaan. Gelukkig was ik net 2 dagen eerder mijn belofte nagekomen om ze biertjes te brengen, dus vond ik dat ik wel weer mocht komen. Helaas waren ze er niet, maar toen heeft een andere security guard me naar een local autoklusser, George, gebracht. Die zei dat het de module was, maar dat ie geen reserve had. Dus Boertjie weer gebeld (onderhand moet ie een beetje gek van me worden) en die wist niet wat een module was. Na uitleg dacht ie dat het de coil was, nou ok. Dus toen kwam de chauffeur Tokkie (echt geweldige namen hebben ze hier) Maandag de nieuwe coil brengen. En wat denk je??? Is de accu leeg! Huh?
Conclusie: er is iets mis met de elektriciteit, wat de accu leegzuigt. De eerste accu was wsch dus prima, maar ja, de nieuwe was toch gratis. En de coil die die mee had genomen was niet de goeie. Dus weer ingepakt en mn accu meegenomen om op te laden.
Dinsdag: chauffeur Tokkie komt terug met volle accu en goede coil. Maar helaas........ auto start niet. Dus George weer bellen en die zegt: no, not the coil, the module. Da’s dus niet hetzelfde, oeps. Inmiddels kwam de hoofd van de guards die me eerder ook al had geholpen met de auto zich er ook mee bemoeien. De module is dus een computertje of zoiets wat de coil aanstuurt en die is dus kapot. Om te checken gingen ze hem toen omleiden, maar aangezien ik een startonderbreking heb (wat normaal iets positiefs zou moeten zijn) lukte dat niet. Dus blijft het bij een theorie. Via de ‘pirates’ heeft ie een nieuwe module geregeld, aangezien zo’n ding origineel 300 euri’s kosten en ze altijd braaf hun best doen om zich aan mijn beperkte studentenbudget te houden. Later kwam die dus weer terug, nu met een nieuwe module (dat was snel!). En wat denk je........... hij doet het niet en nu wordt het dus tijd om echt wanhopig te worden. George weer gebeld en die kwam om 17.00 ook nog eens een kijkje nemen. Maar helaas, let’s call it a day.
Woensdag: ze hebben beloofd mijn auto te komen halen met de sleepwagen om hem naar Polokwane te brengen. Dus wachten.....en weer bellen...........en weer wachten...........en weer bellen.........en nog meer wachten............nou ja, toen kwamen ze dus niet. Dikke pech voor mij dus.
Donderdag: nou komen ze echt en ja hoor, al voor 10 uur komen er 2 mannen........zonder sleepwagen!!!!!!!!!! Er valt hier ook geen afspraak te maken met deze mensen! Maar ze hadden een monteur bij zich, die ook de conclusie trok: deze auto moet naar de stad. Ja, duhu. Dus een uurtje later was het dan eindelijk zover! en ging mn roze bakkie naar de stad en ik voor de verandering weer eens naar mijn werk. 2 uur later bellen ze: het is de bedrading en die gaan we vervangen (a veel geld, maar ok). Dus kwamen ze terug met mn auto, joepie! Maar helaas voor korte duur. Auto slaat heel de tijd af onderweg naar de bank. Ja, daar heb ik dus helemaal niks aan. Wat blijkt, is de rubberring van de carburateur kapot, waardoor de motor afslaat als je te hard optrekt. En hij maakte al een tijdje een raar geluid en dat was de whealbarrer ofzo. Dus auto weer teruggeven en gemeld dat ik hem pas weer wil als die het echt doet en niet half. Boehoe.
Vrijdag: auto hopelijk terug (joepie!), veel geld armer (aiaiai), een week kwijt en een duidelijke kennismaking met Afrikaanse efficientie.
Tot zo ver dus de roze avonturen
Mijn geduld wordt hier dus danig op proef gesteld, maar ze zijn gelukkig errug hun best aan het doen om dit zielige gestrande meisje uit de brand te helpen.
Maar in Afrika betekenen sommige dingen gewoon iets anders dan je denkt:
Just after eight: betekend half 11 op zn vroegst
I’ll be back later: betekend tot morgen
It’s definately the coil: of toch niet?
I’ll see you tomorow: en dan staat ie ineens een paar uur later toch weer op de stoep, wat dan wel weer heel positief is.
In de tussentijd geniet ik lekker van het zonnetje en heb ik de apotheek leeggekocht omdat ik toch iets teveel van de zon hou en mn huid ietsje minder. Toch ben ik niet alleen maar rood, maar toch echt ook al wel een beetje bruin.
Tot dusver heeft mijn baas ook nog wel een beetje geduld met me, want van werken komt er momenteel niet zo veel. Da’s dus wel een beetje jammer, maar dat halen we wel weer in.
Gelukkig hebben Patty en Maria nu ook een auto, dus zijn we niet helemaal vervoerloos en kunnen we gewoon leuke dingen gaan doen in het weekend en Blyde River Canyon kunnen gaan bewonderen..
Ondertussen heb ik van Bram gehoord dat hij hierheen komt eind november en dus gaan we samen een maand reizen waar ik superveel zin in heb. Het wordt dus definitief met kerstmis dat ik mijn gezicht weer in het kippenlandje zal laten zien, dus tot die tijd blijf ik jullie plezieren met mijn maitjes. Ik hoop dat jullie het ook gaan volhouden om me zolang mailtjes terug te sturen :)
Veel liefs, Femke